Berichten

Vieringen in de Goede Week 2024

Zondag 24 maart: Palmzondag

10.00u Munsterkerk
Hoogmis met Palmprocessie

10.00u H. Michaëlkerk
Hoogmis met Palmebessemoptocht

11.30u Kathedraal
Hoogmis met Palmprocessie

Woensdag 27 maart

19.00u Kathedraal
Chrismamis met zegening van de H. Oliën

Donderdag 28 maart: Witte Donderdag

19.00u Munsterkerk
Herdenking van het Laatste Avondmaal (met voetwassing)

19.30u H. Michaëlkerk
Herdenking van het Laatste Avondmaal

Vrijdag 29 maart: Goede Vrijdag

15.00u Kathedraal
Kruisweg

15.00u H. Michaëlkerk
Kruisweg voor kinderen en volwassenen

19.00u Munsterkerk
Kruisverering

Zaterdag 30 maart: Paaszaterdag

21.00u H. Michaëlkerk
Paaswake

21.30u Kathedraal
Paaswake

Zondag 31 maart: Hoogfeest van Pasen

10.00u Munsterkerk
Feestelijke Hoogmis

10.00u H. Michaëlkerk
Feestelijke Hoogmis

11.30u Kathedraal
Plechtige Hoogmis

Maandag 1 april: Tweede Paasdag

11.30u Kathedraal
Feestelijke Hoogmis

Roodboek van Charles Dickens met als titel: A Tale of Two Cities

Vastenbrief mgr. Smeets

Broeders en zusters in Christus,

Halverwege de 19e eeuw schreef de Engelse auteur Charles Dickens het verhaal van twee steden. Dat verhaal begint met de prachtige zin: ‘It was the best of times. It was the worst of times’. Het was de beste en het was de slechtste van alle tijden. Nu is de situatie niet veel anders.

In het evangelie van de eerste zondag van de Veertigdagentijd horen we hoe Jezus door de Geest naar de woestijn wordt gebracht. Dat is de plek waar leven en dood met elkaar strijden. Wie in Israël komt, kan de kale steenachtige woestijn ervaren, waarin zon en wind hun kracht laten gelden. Het is de plek waar het leven zijn vanzelfsprekende aangenaamheid verliest, zich verbergt. Daar wordt ‘The best of times’ tot ‘the worst of times’.

Jezus gaat die woestijn in en maakt daar een moeilijke tijd door. Bij het laatste avondmaal zal hij zijn leerlingen laten weten hoe hij ernaar verlangd heeft
om het Paasmaal met hen te gebruiken. Maar hier in de woestijn krijgt hij na veertig dagen honger. Op het moment waarop hij zich zwak voelt, treft hij zijn tegenspeler. De duivel komt hem verzoeken. De evangelist Mattheüs, van wie wij in dit evangelie het verleidingenverhaal horen, beschrijft de drie verzoekingen, de drie bekoringen, die Jezus te verduren krijgt.

De duivel daagt hem uit om een steen in brood te veranderen. Ook brengt hij hem boven op de tempelpoort en zegt dat Jezus gerust van de poort kan springen.

God zal immers zijn engelen wel sturen om Jezus te beschermen, zodat hij zijn voet niet zal stoten aan een steen. Als hij gekruisigd wordt, horen we de Schriftgeleerden echter roepen: ‘Anderen heeft Hij gered, maar zichzelf redden kan Hij niet.’

Tot slot brengt de duivel Jezus op de plek, vanwaar hij hem het koningschap over alle koninkrijken van de wereld aanbiedt. Over dat koningschap zal Jezus later tegen Pilatus zeggen: “Ja, koning ben ik, maar niet van deze wereld.” Het lijkt erop dat de woestijn de beste der tijden tot de slechtste der tijden maakt. Honger, overmoed of letterlijk hoogmoed: vanaf een hoge berg neerkijkend op de wereld en haar mensen.

De verleidingen die Jezus ondergaat, zijn van een andere orde dan de eenvoudige verleidingen die wij meestal voorgeschoteld krijgen in deze vastentijd.
Deze verleidingen in de woestijn zijn voor Jezus een oefening voor het leven dat vóór hem ligt. Sterker nog, het is een oefening voor het sterven dat vóór hem ligt en waarvan gaandeweg de onontkoombaarheid zal blijken.

Waar het in het verhaal van de bekoringen om gaat, is het mysterie dat ook Jezus menselijke verleidingen heeft ondervonden. Hij werd verleid om zijn eigen God
te zijn, om de Schriften naar zijn hand te zetten en zijn eigen spoor te trekken.

Anders gezegd: Jezus kreeg de verleiding voorgelegd om de band met de Vader los te laten en zijn macht uitsluitend te gebruiken voor zijn eigen verlangens en behoeften. Het lijkt op onze tijd. Ook wij worden steeds uitgedaagd om voor de gemakkelijkste, de beste, tijd te kiezen. Maar als wij daarbij God vergeten en van hem losraken, kiezen we misschien wel net voor de slechtste tijd.

Jezus bezweek niet voor de verleidingen, maar koos de weg die de Vader voor hem had uitgezet. Ondanks al het lijden dat hem te wachten stond, was dat de beste keuze die hij kon maken. De komende weken gaan we op weg naar Pasen.
Ook al moeten wij door een woestijn heen: ‘It is the best of times’.

Roermond, februari 2023
+ Harrie Smeets,
bisschop van Roermond

“Bedenk, o mens, stof zijt ge en tot stof zult ge wederkeren”

Vandaag is het Aswoensdag. Vanochtend ontvingen vele gelovigen in de O.L.V. Munsterkerk het askruisje als teken dat we mensen zijn en fouten maken. Diaken Klein deed een oproep om deze veertigdagentijd meer intens de sacramenten te ontvangen, vooral het sacrament van Boete en Verzoening. De plebaan deed de gelovigen beseffen om deze periode van vasten en gebed na te denken over de eerste vraag uit de catechismus: Waartoe zijn wij op aarde?
Bekijk de prachtige foto’s van Irene Wilms in dit fotoalbum.
Bekijk het fotoalbum »

Askruisje terug van weggeweest

Bekijk hier de video gemaakt door L1mburg Centraal op Aswoensdag in de O.L.V. Munsterkerk
Bekijk de video »

Onze vastenactie: Roermonds project in Kenia

Nog een paar dagen om mee te doen aan onze vastenactie. Het is een project van een van onze parochianen: Tessa Janssen. Zij heeft een weeshuis opgericht in Kenia. In deze leuke video kunt u zien hoe het geld van de vastenactie besteed wordt. U kunt een bedrag direct overmaken naar: IBAN: NL92 RABO 0131 2389 14 t.n.v. Missiecomité (ANBI). U vindt grote collectebussen bij de ingang van onze kerken. Maak ook kennis met “Upendo” via de website: upendocentre.org. Wij hebben al een verrassende grote schenking ontvangen. Deze keer maakt onze parochie echt het verschil! Doe jij ook mee? Lees meer

Er is hoop!

Lees eerst de lezingen van vandaag: 3e week in de veertigdagentijd, woensdag

Beste parochianen,

Je leest deze lezingen en denkt misschien ‘de wet, wat moet ik daarmee op z’n moment?’. Maar lees even goed door, neem er de tijd voor. Net voordat God op de berg Sinaï aan Mozes de tien geboden gaf, gegrift op stenen platen, zei Hij tot het volk waar het om ging: ‘Volg Mij, volg mijn geboden en jullie zullen het beloofde Land bereiken. Er is een beloofde Land! Ook voor ons! Wij gaan ergens naartoe! Ook deze tijd waarin wij beproefd worden, zijn we op weg naar het einddoel. Geen ‘voltooid leven’, maar de vervulling van ons leven! Er is een beloofde Land, een Rijk der hemelen waarover Jezus in het evangelie spreekt. Welke geboden, welke wet moeten wij waar maken in ons leven vandaag? De hele wet is vervuld in Jezus zelf. Wil jij weten wat je moet doen? Kijk naar Jezus Christus. Wat zou Hij doen? Het gaat er niet om dat wij wonderen moeten gaan doen of dat wij extreem aardig worden. Jezus Christus laten leven in mij. In Hem geloven! Geloven dat hij de dood overwonnen heeft! Het virus, de spanningen die wij moeten doorstaan in deze dagen… onze angsten! Christus heeft het overwonnen! Met Hem zijn betekent dat wij deze overwinning in ons gaan dragen! Als teken van deze overwinning, van de hoop die zij ons geeft, zullen wij vandaag om 19uur in heel Nederland de kerkklokken laten luiden! De hoop weerklinkt!

Wil jij weten welke wet Jezus in ons wil vervullen? Pak even het evangelie van Matheüs en lees de nieuwe wet, jij zult verrast zijn. Het is het stukje voorafgaande aan dat van vandaag: Matheüs 5, 1-19.

Goede moed, laten wij vandaag bidden dat Jezus ons nieuw mag maken, meer op Hem lijkend. Laten wij bidden ook speciaal voor de Nederlanders die op dit moment nog in het buitenland zitten en niet weten hoe zij hier terug kunnen. Bidden wij voor al degenen van wie het leven in deze dagen instort, dat onze Heer in hen zijn overwinning over angst en dood mag laten schitteren.
De Heer zal ons leiden naar het beloofde Land: Hij in ons.

Kapelaan Marco

Vol vertrouwen naar Pasen

Aan de vooravond van mijn 63e verjaardag wil ik u graag enkele woorden schrijven.
Morgen zullen we niet samen de Zondagsmis kunnen vieren. Het is de eerste keer in mijn priesterschap dat dit gebeurt. Het doet ons allen heel veel pijn. Zijn de maatregelen niet een beetje te rigoureus? In denk dat we alles op alles moeten zetten om te voorkomen dat de situatie uit de hand loopt en de gezondheidszorg overbelast raakt. Het is een plicht van de liefde die Christus ons heeft voorgeleefd dat we bereid zijn offers te brengen. Zeker in deze Veertigdagentijd. Misschien is crisis een unieke kans om te beseffen dat we ‘stof en as zijn’ en dat we niet kunnen zonder God.
Samenkomen met anderen wordt beperkt. Maar we hebben telefoon! Bel iemand die alleen zit! Ook dat is ‘vasten’! Laten we ons eensgezind en met vertrouwen voorbereiden op Pasen en elkaar niet in de steek laten!

We proberen in contact te blijven…

We zijn bezig om een verbinding te maken via internet zodat onze vieringen op de computer bekeken kunnen worden. Er wordt aan gewerkt!

Rob Merkx, pastoor-deken